Maastricht UMC+
De meest voorkomende schildklieraandoening is een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) waarbij te weinig schildklierhormoon gemaakt wordt. Meestal wordt dit in de huisartsenpraktijk behandeld.
Te weinig schildklierhormoon kan leiden tot veel, vaak aspecifieke, klachten als vermoeidheid, traagheid, kouwelijkheid, concentratiestoornissen, gewichtstoename, obstipatie, haaruitval, tintelingen in handen en vingers, spierpijn of menstruatiestoornissen. De meest voorkomende oorzaak is de ziekte van Hashimoto. Dit is een auto-immuun ziekte, dat wil zeggen een aandoening waarbij het eigen afweersysteem antilichamen maakt tegen de schildklier. Hierdoor gaan schildkliercellen kapot en wordt er steeds minder schildklierhormoon gemaakt. Over het algemeen is dit een geleidelijk proces, waardoor mensen ook geleidelijk aan steeds meer klachten kunnen krijgen.
De behandeling bestaat uit innemen van tabletten met schildklierhormoon.
Inname van tabletten met schildklierhormoon luistert nauw. Het is belangrijk dat u de tabletten met schildklierhormoon op de nuchtere maag met water inneemt. Schildklierhormoon wordt in de dunne darm niet opgenomen in het bijzijn van voeding en andere medicijnen, bijvoorbeeld calcium en ijzer. Over het algemeen kan er na een half uur gegeten worden.
Als de behandeling met schildklierhormoon eenmaal goed is ingesteld, kan volstaan worden met eenmaal per jaar schildklierhormoon (TSH) controle in het bloed. Dit zal meestal via de huisarts plaatsvinden.