Maastricht UMC+
Anaplastisch schildkliercarcinoom is een zeldzame vorm van schildklierkanker, in ongeveer 10% van de situaties, en komt met name boven de 65 jaar voor.
Het kent een snel en agressief beloop, waardoor het een zeer slechte prognose heeft. De gemiddelde 10-jaars overlevingskans is minder dan 5%.
Slechts in hele enkele situaties (als de diagnose in een zeer vroeg stadium is gesteld), is genezing mogelijk.
De behandeling van anaplastisch schildkliercarcinoom bestaat in eerste instantie uit een operatie. Omdat de kanker bij presentatie al kan doorgroeien in ander weefsel, wordt er bij de operatie geprobeerd zo veel mogelijk afwijkend weefsel te verwijderen met zo min mogelijk schade aan de omgeving (zenuwen, spieren, luchtpijp, etc.). Dit is echter heel moeilijk. Voor de prognose is het belangrijk zo veel mogelijk weefsel te verwijderen. Over het algemeen worden patiënten nadien behandeld met lokale radiotherapie op de hals, al dan niet in combinatie met chemotherapie. Aangezien anaplastische schildklierkankercellen over het algemeen geen jodium opnemen, is behandeling met radioactief jodium meestal niet zinvol.
Soms doet de situatie zich voor dat bij presentatie de ziekte zich al zodanig heeft uitgebreid dat operatie niet meer zinvol of mogelijk is.