De wereld op zijn kop

Door Kim Kreuwels - 16 juni 2020

Ooit was corona nog gewoon een smakelijk biertje. Dat is tegenwoordig wel anders.

Door de crisis waren wij, iedereen met kinderen en een baan, plots alles tegelijk: ouder, leerkracht, partner én werknemer. Hoe hebben we dat overleefd? Alles liep door elkaar. En mijn bloedsuikers deden daar vrolijk aan mee.

Aan de keukentafel maken we verstandig een rooster om structuur aan te brengen in de dag. Wanneer zijn we aan het werk? wanneer helpen we onze oudste dochter met schoolwerk? en wanneer is er ruimte voor ontspanning? Dat hielp op verschillende fronten (meestal…) prima maar mijn bloedsuikers trokken zich daar weinig van aan. Mijn stappenteller bleef de eerste weken ver onder mijn normale niveau (koffie halen levert thuis bijzonder weinig stappen op) en de gezellige lunches en blokjes chocolade bij de koffie (oké, ook af en toe nog een stukje tussendoor) hielpen natuurlijk niet echt mee.Toen de lockdown na 3 weken werd verlengd ging de knop om. Een (door de crisis gedwongen) moment van bezinning. Perspectieven die veranderen. Nieuwe inzichten om mijn levensstijl te veranderen. New virus, new me! Ik ging bewuster aan de slag met mijn gezondheid. Dus ook met mijn diabetes. Want wat vind ik nou écht belangrijk? Ook ik hou stiekem heel erg van dingen met koolhydraten: boterhammen, pasta, koekjes en taart.
Zeker in stress situaties ...

Gelijktijdig merk ik dat mijn bloedsuikers alle kanten opspringen als ik deze dingen eet. De eerste (chaotische) crisisweken heb ik me hier te vaak toe laten verleiden met vermoeiende uren van meten en corrigeren als gevolg.

Terug naar het maken van bewuste(re) keuzes. Directe behoeftebevrediging op korte termijn of mijn gezondheid op de lange termijn? Ik omarm mijn haat-liefde verhouding met het koolhydraatmonster. Gelukkig ben ik ook gek op groenten en fruit en lekker creatief met gezonde koolhydraat-alternatieven. Ik neem opnieuw de tijd om mijn 10.000 stappen per dag te halen. Lekker buiten of soms een beetje obsessief rondjes door ons huis onder luide aanmoediging van mijn dochters. De sportschool is dicht maar ik vind een fantastische app met trainingen die mij uitdagen om net dat beetje extra te doen. Lastig? Best wel! Lukt het altijd? Absoluut niet. De (gemoeds-)rust die ik ervoor terugkrijg is het me echter meer dan waard.

De lockdown veranderd. Anders wordt normaal. Hoe ziet jouw nieuwe normaal er straks uit? Hoe pak jij de draad weer op? Ga je weer op de oude voet verder of is COVID-19 de aanleiding om het wezenlijk anders te doen?

Sluit de enquête