Te snel werkende schildklier

Een andere veel voorkomende schildklieraandoening is een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie) waarbij te veel schilklierhormoon gemaakt wordt.

Te veel schildklierhormoon kan leiden tot klachten zoals vermoeidheid, hartkloppingen, gejaagdheid/nervositeit, overmatig transpireren, vermagering, diarree, menstruatiestoornissen.

Oorzaken van te snel werkende schildklier kunnen zijn:

  • de ziekte van Graves
  • ontsteking aan schildklier, ook wel thyreoïditis genoemd
  • toxisch multinodulair struma of een goedaardig gezwel (toxisch adenoom) in de schildklier
  • sommige medicijnen, zoals amiodarone, of (contrast)middelen met veel jodium

De ziekte van Graves is een auto-immuun ziekte. Dat wil zeggen een aandoening waarbij ons eigen afweersysteem antilichamen maakt tegen de schildklier.

Naast de klachten van te snel werkende schildklier, kan bij ongeveer 10% van de mensen ook een ontsteking ontstaan van de ogen. Dit geeft klachten aan de ogen zoals een zanderig gevoel, tranen, zwelling van de oogleden, uitpuilen van de ogen, roodheid, pijn of dubbelzien. We weten dat patiënten die roken een verhoogd risico lopen op deze oogklachten.

De behandeling van de ziekte van Graves bestaat uit tabletten die de aanmaak van schildklierhormoon remmen (thiamazol, propylthiouracil). Zodra in het bloed blijkt dat dit gelukt is, worden er tabletten met schildklierhormoon gestart, waarbij de thiamazol of propylthiouracil wordt gecontinueerd (block-and-replace therapy). Thiamazol (Strumazol) en propylthiouracil (PTU) kennen zeldzame maar ernstige bijwerkingen. Het is belangrijk dat u voordat u deze medicijnen gaat gebruiken, de patiëntenfolder ‘Medicijnen bij te snel werkende schildklier’ leest. U vindt deze hier onder.

Wat te doen bij koorts en/of keelpijn?
Folder
MUMC+

De behandeling met thiamazol (Strumazol) of propylthiouracil (PTU) en schildklierhormoon wordt in principe gedurende 1 jaar gegeven. Alleen bij Graves gerelateerde oogklachten wordt de medicatie gecontinueerd. Na het stoppen van de medicijnen komt bij ongeveer 50% van de mensen de ziekte van Graves terug. Indien de ziekte terug komt, wordt over het algemeen geadviseerd tot een behandeling met radioactief jodium voor een meer definitieve oplossing. Zie voor meer informatie over deze behandeling de patiëntenfolder ‘Schildkliertherapie met jodium’.
Meestal is één behandeling met radioactief jodium voldoende. Soms is nog een tweede behandeling nodig. Na behandeling met radioactief jodium kan bij ongeveer 50% van de mensen een traag werkende schildklier ontstaan. Er zal dan behandeling middels schildklierhormoon tabletten plaatsvinden.

Behandeling op locatie Beeldvorming 2 (Nucleaire Geneeskunde) of verpleegafdeling A1
Folder
wacht bevo2

Inname van tabletten met schildklierhormoon luistert nauw. Het is belangrijk dat u de tabletten met schildklierhormoon op de nuchtere maag met water inneemt. Schildklierhormoon wordt in de dunne darm niet opgenomen in het bijzijn van voeding en andere medicijnen, bijvoorbeeld calcium en ijzer. Over het algemeen kan er na een half uur gegeten worden.

In sommige situaties wordt besloten tot een operatieve behandeling. Meer informatie over deze operatie vindt u in de patiëntenfolder ‘Schildklieroperatie’. Na de schildklieroperatie zal altijd levenslange behandeling met schildklierhormoon tabletten plaatsvinden.

Gedeeltelijke of totale verwijdering van de schildklier
Folder
MUMC+
Sluit de enquête